ÖĞRETMENE ŞİDDETTE, BAKANLIK NEREDE DURUYOR ?

E-Posta Gönder

  Öğretmen bir yandan bürokrasinin tehdidinde, öbür yandan vatandaşın tehdidindedir. Vatandaş  fiziki şiddetle tehdit etmekte, bakanlık bürokrasisi çeşitli cezalar ve mobinglerle göz korkutmaktadır.

     16 Mart Çarşamba günü Gaziosmanpaşa Adliyesi 11.Sulh Mahkemesinde saat 10.20 de veliden şiddet gören arkadaşın duruşmasına katıldık. Hakim ifade tutanağını okudu sonra da şikayetçi misin diye sordu. Arkadaş hayır şikayetçi değilim dedi. Duruşmadan sonra sordum neden bunu yaptın diye. İdarecileri sıkıştırdılar, ayrıca ben orada nasıl öğretmenlik yapabilirdim beni tehdit ediyorlar diyerek haklı gerekçesini ortaya koydu. Belki davacı olsam sonuçta birçok örneği var bir sonuç çıkmayacak düşüncesi daha ağır bastı. Ne yazık ki devam edenler de sonuç alamıyor. Bunun için hukuki değişiklikler de gerekli olabilir. Sonuçta bu da bakanlığın çözmesi gereken problemdir.

     Benzer bir olay Arnavutköy de yaşandı. Arkadaş Beden Eğitim öğretmeniydi. Veli nin saldırısına sadece karşı koymuştu ve kendisini savunmuştu. Bir sürü tehditler bire on denecek kalabalıklar toplayarak gözdağı vermeler sonucunda önce rapor, ardından İl içi görevlendirme, daha sonra da İl dışı tayin alarak bu bölgeyi terk etmek zorunda kaldı. Bu şekilde şiddette uğrayıp sessiz sedasız yerini yurdunu terk eden örnek verebilirim.

    Öğretmeni veli ile muhatap bırakan bakanlık bir anlamda veliye arka çıkarak şımartmaktadır. Kimden gelirse gelsin hiçbir şekilde şiddet savunulamaz. Ancak çoğu zaman bir öğrenci okulda şiddet görünce hesap sormak için seferber olan bakanlık neden öğretmen şiddet görünce kılını kıpırdatmıyor? Oysa kurum Milli Eğitim Bakanlığına bağlı, öğretmen yine bakanlığın personeli; kurumun içerisinde yapılan saldırılar direk bakanlığa yapılan saldırlar değil midir? Hukuksuzluk yapan bürokratlarını korumak için özel hukuk kanunları çıkartan bakanlık bu hukukçulardan bir iki tanesini bu işlerde görevlendiremez mi? Böylece mesele öğretmenin olmaktan çıkarak bakanlık ile veli arasında cereyan etmiş olur ve öğretmen tehdit edilmekten kurtulur. Şiddet uygulayan birkaç veli cezalandırılsa belki bu hoyratlıkta azalacak hatta bitecektir. Ancak bakanlık durumdan memnun olmalıdır ki, olup bitenlere seyirci kalmayı seçmektedir.

     Bakanlığın öğretmene yapılan saldırılara seyirci kalması elbette bununla sınırlı değildir. Bizzat bürokratlarını stajyer öğretmenlerin üzerine saldırtarak aleni istemeye istemeye tehdit ve şantajla bir sendikaya üye yapmaktadır.  Bu aymazlık ve umursamazlık bakanlığın bizzat kendisinin şiddetin bir parçası olduğunu göstermeye yeterli değil midir? Ha böyle bir durum yoktur, karalama yürütülüyor  diyorlarsa stajyer öğretmenlerin sendikalara üyelik oranını açıklasınlar biz yalancı çıkalım. Yoksa kendileri şiddetin ve mobingin kaynağı olduklarını kabul etmek durumundalar.

   Elbette öğretmenin gördüğü şiddet yalnızca bu baskılardan sınırlı da değildir. Bu şiddet sarmalı yöreye göre şekil değiştirmekte, bürokrata göre kılıf değiştirmektedir. İstisnasız her yönetici bunları yapıyor diyemeyiz, ancak yapanlar hatırı sayılır kadardır. Söz gelimi bir görevlendirme işiniz vardır. Şube Müdürünün yaptığı ilk iş Mebbis sistemine bakmak veya sendika temsilcisini aramak olmaktadır. Kendi sendikalarına mensupsa okul aranır, il aranır bir şekilde gereği yapılır. Değilse elli dereden elli su getirilir sağa sola gönderilir işleri yokuşa sürülür. Yalnız bu mu? Soruşturmalardan- egzersizlere; nöbetten- sevklere; idareci görevlendirmeleri ve mülakat sınavlarında daha birçok alanda benzer mobingler ve çifte standart uygulayan idarecileri görmek mümkündür.

   Sonuç olarak; bu aymazlar kimden nereden destek alırlarsa alsınlar sendikaların görevi bu hukuksuzlukları ortaya çıkartmak ve yapanların yakasına yapışmaktır. Bakanlık artık tarafını belli etmelidir. Ya zorbalardan yana olmalı, ya da hukuktan, adaletten yana olmalıdır.