ÜZÜLME

E-Posta Gönder

"Üzülme, Allah bizimle beraberdir"

Hayatın imtihan ekseninde bazı kırılma noktaları vardır. Bu kırılma noktalarında insanın tavrı onun yönünü belirler. Sonsuz kudrete sarılma arzusu belirir ve çaresiz kaldığını hissettiğinde bir teselli yetişir derdine. "Üzülme, Allah bizimle beraberdir" Bu teselli çevirir dünyasını arzu ettiği yöne ve şaşırır bu hale kendisi bile.

     İnsanın hayatı gibidir toplumların hayatı ama o toplumların hayatını yönlendiren de insanların tavrıdır. Her şeyin kötüye gittiği bir anda yetişir Hızır gibi imdada bazıları ve çevirir akıntının seyrini tersine. Yıkılan hayaller yeniden inşa edilir. Bozulan düzenler yeniden kurulur. Yeter ki sen üzülme çünkü inancından aldığın güçle arkanda durur yüce yaradan ve fısıldanır kulağına o ilahi beste. "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"

     Herkes kendine düşen görevi yapar. Herkes kendine yakışanı söyler. Herkes yaptığı ile karşılık bulur. Hak ile batılın kavgası dünya kurulalı beri devam eder ve kıyamete kadar da devam edecek. Önemli olan sen hangi taraftasın. Dünyayı kana bulayan Kabiller tarafında mısın yoksa dünyayı sevgiyle inşa eden Habillerin yanında mısın? Kardeşini bile öldürebilecek kadar vahşileşmiş isen, ihtirasların uğruna insanlığa kan kusturuyorsan, dini bile emellerin için kullanmaktan çekinmiyorsan bedelini ödeyeceğin gün için kork ve titre. Ama sana çevrilen silaha karşılık sen onu sevginle kucaklıyor, millete yürüyen tankın önünde kendini siper ediyor, çocuklarının geleceği için kendi geleceğini feda edebiliyorsan "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"

     İnancınla bir milletin tarihini yazdın. Duruşunla bir milletin talihini değiştirdin. Kurşunlar bile sinek vızıltısı geldi sana. Bir gecede tank sürmeyi öğrendin. Bir gecede ülkenin semasındaki kara bulutları dağıttın. Akın akın aktın sokaklardan caddelere. Bir anda doldurdun meydanları sana güç veren al bayraklarla. Al bayraklarla bir anda korku saldın üzerinde oyun oynayan Vandallara. Gücün imanında saklı idi. İmanın en büyük desteğin oldu sana. Gönlünde o engin iman saklı ve dilin o ilahi sırrı terennüm ediyordu "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"

     Bağrında yetiştirdiklerin yılan olup çıkmıştı karşına. Elinle beslediklerin oymaya kalkmıştı gözünü. Top yekûn imha için emir almıştı ruhu ve beyni satılmışlar şeytandan. Kardeşi kardeşe düşman edenler ayırmaya çalıştı çocuğu babasından. Çocuğuyla birlikte kurşuna dizdiler babaları. Tanklarla üzerinden geçenler ebedi âlemi kazanıp içmişlerdi şehadet şerbetini gözünün önünde. Gök adeta bomba yağdırıyordu üzerine ve sen aldırmıyordun hiç birine. Karşında olanların cebinde Allah düşmanlarının parası şifre olarak dururken parolan belliydi senin. "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"

     Bir an bile boş bırakmadın meydanları. Nöbetini kutsal saydın ve aksatmadın bir gece. Bir gece bile uyku girmedi gözüne. Vatanın en kıymetlin idi senin için. En kıymetlilerini feda ettin onun uğruna. Ağlamaya bile zamanın olmadı çoğu kez en kıymetlisi için canını feda eden evlatlarına. Yüz yıl önce yazdığın destanı yeniden yazıyordun kanınla. Yüz yıl önce kanınla çizdiğin sınırları korumak için dökülen kanın kurtarıyordu bir milletin geleceğini. Hayranlıkla seyrediyordu dünya kahramanlıklarını. Anlam veremiyordu tanka kafa tutan yetmişlik dedemin haline. Anlamıyorlardı elindeki terlikle havadaki savaş uçağına kafa tutan ninemin cesaretini. En küçük saldırıda teslim olanlar anlayamazlardı seni. Çünkü sana cesaret veren efsunlu bir cümlen vardı. "Üzülme, Allah bizimle beraberdir" 

     Yenilmeye mahkûmdu gücünü Allah’tan gayrısından alanlar. Yenilmeye mahkûmdu şeytanla işbirliği yapanlar. Yenilmeye mahkûmdu vatanına ihanet edenler. Yenilmeye mahkûmdu korumakla görevli olduğu millete silahını doğrultanlar. Yenilmeye mahkûmdu şeytanın hasleti kibre bürünmüş olanlar. Ve yenilmeye mahkûmdu Siyonizm’in kucağında İslam’a saldıran insan müsveddeleri. Zafer senindi. Çünkü sen gücünü yaratılan değil yaratandan alıyordun. Çünkü zulmü boğan iman cevheriyle doluydu sinen. Çünkü her gücün üstündeki güçle işbirliği yapmıştın. Onun en sevgili kulu olan ile yol arkadaşı olanları müjdeliyordu Hz. Muhammed. "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"