Hayatın imtihan ekseninde
bazı kırılma noktaları vardır. Bu kırılma noktalarında insanın tavrı onun
yönünü belirler. Sonsuz kudrete sarılma arzusu belirir ve çaresiz kaldığını
hissettiğinde bir teselli yetişir derdine. "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"
Bu teselli çevirir dünyasını arzu ettiği yöne ve şaşırır bu hale
kendisi bile.
İnsanın hayatı gibidir toplumların hayatı
ama o toplumların hayatını yönlendiren de insanların tavrıdır. Her şeyin kötüye
gittiği bir anda yetişir Hızır gibi imdada bazıları ve çevirir akıntının
seyrini tersine. Yıkılan hayaller yeniden inşa edilir. Bozulan düzenler yeniden
kurulur. Yeter ki sen üzülme çünkü inancından aldığın güçle arkanda durur yüce
yaradan ve fısıldanır kulağına o ilahi beste. "Üzülme, Allah bizimle
beraberdir"
Herkes kendine düşen görevi yapar. Herkes
kendine yakışanı söyler. Herkes yaptığı ile karşılık bulur. Hak ile batılın
kavgası dünya kurulalı beri devam eder ve kıyamete kadar da devam edecek.
Önemli olan sen hangi taraftasın. Dünyayı kana bulayan Kabiller tarafında mısın
yoksa dünyayı sevgiyle inşa eden Habillerin yanında mısın? Kardeşini bile
öldürebilecek kadar vahşileşmiş isen, ihtirasların uğruna insanlığa kan
kusturuyorsan, dini bile emellerin için kullanmaktan çekinmiyorsan bedelini
ödeyeceğin gün için kork ve titre. Ama sana çevrilen silaha karşılık sen onu
sevginle kucaklıyor, millete yürüyen tankın önünde kendini siper ediyor,
çocuklarının geleceği için kendi geleceğini feda edebiliyorsan "Üzülme,
Allah bizimle beraberdir"
İnancınla bir milletin tarihini yazdın.
Duruşunla bir milletin talihini değiştirdin. Kurşunlar bile sinek vızıltısı
geldi sana. Bir gecede tank sürmeyi öğrendin. Bir gecede ülkenin semasındaki
kara bulutları dağıttın. Akın akın aktın sokaklardan caddelere. Bir anda
doldurdun meydanları sana güç veren al bayraklarla. Al bayraklarla bir anda
korku saldın üzerinde oyun oynayan Vandallara. Gücün imanında saklı idi. İmanın
en büyük desteğin oldu sana. Gönlünde o engin iman saklı ve dilin o ilahi sırrı
terennüm ediyordu "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"
Bağrında yetiştirdiklerin yılan olup
çıkmıştı karşına. Elinle beslediklerin oymaya kalkmıştı gözünü. Top yekûn imha
için emir almıştı ruhu ve beyni satılmışlar şeytandan. Kardeşi kardeşe düşman
edenler ayırmaya çalıştı çocuğu babasından. Çocuğuyla birlikte kurşuna dizdiler
babaları. Tanklarla üzerinden geçenler ebedi âlemi kazanıp içmişlerdi şehadet
şerbetini gözünün önünde. Gök adeta bomba yağdırıyordu üzerine ve sen
aldırmıyordun hiç birine. Karşında olanların cebinde Allah düşmanlarının parası
şifre olarak dururken parolan belliydi senin. "Üzülme, Allah bizimle
beraberdir"
Bir an bile boş bırakmadın meydanları.
Nöbetini kutsal saydın ve aksatmadın bir gece. Bir gece bile uyku girmedi
gözüne. Vatanın en kıymetlin idi senin için. En kıymetlilerini feda ettin onun
uğruna. Ağlamaya bile zamanın olmadı çoğu kez en kıymetlisi için canını feda
eden evlatlarına. Yüz yıl önce yazdığın destanı yeniden yazıyordun kanınla. Yüz
yıl önce kanınla çizdiğin sınırları korumak için dökülen kanın kurtarıyordu bir
milletin geleceğini. Hayranlıkla seyrediyordu dünya kahramanlıklarını. Anlam
veremiyordu tanka kafa tutan yetmişlik dedemin haline. Anlamıyorlardı elindeki
terlikle havadaki savaş uçağına kafa tutan ninemin cesaretini. En küçük
saldırıda teslim olanlar anlayamazlardı seni. Çünkü sana cesaret veren efsunlu
bir cümlen vardı. "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"
Yenilmeye mahkûmdu gücünü Allah’tan
gayrısından alanlar. Yenilmeye mahkûmdu şeytanla işbirliği yapanlar. Yenilmeye
mahkûmdu vatanına ihanet edenler. Yenilmeye mahkûmdu korumakla görevli olduğu
millete silahını doğrultanlar. Yenilmeye mahkûmdu şeytanın hasleti kibre bürünmüş
olanlar. Ve yenilmeye mahkûmdu Siyonizm’in kucağında İslam’a saldıran insan
müsveddeleri. Zafer senindi. Çünkü sen gücünü yaratılan değil yaratandan
alıyordun. Çünkü zulmü boğan iman cevheriyle doluydu sinen. Çünkü her gücün
üstündeki güçle işbirliği yapmıştın. Onun en sevgili kulu olan ile yol arkadaşı
olanları müjdeliyordu Hz. Muhammed. "Üzülme, Allah bizimle beraberdir"